Аліта (імя)
| Аліта лац. Alita | |
| Alitta | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Alo + суфікс з элемэнтам -т- (-t-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Алета, Алата, Алут |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Аліта» | |
Аліта (Алета, Алата) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Аліта або Алата (Alitta, Alathe[1][2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова ал- (імёны ліцьвінаў Алігут, Альмін, Аламунт; германскія імёны Algut, Almin, Alamunt) паходзіць ад гоцкага alls 'увесь, кожны'[4].
Адпаведнасьць імя Аліта германскаму імю Alitus (Allido, Aledus) сьцьвердзіў францускі лінгвіст-германіст Раймонд Шмітляйн, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў[5].
У Прусіі бытавала імя Allete (1405 год)[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Olita… Olitha (14 жніўня 1503 году)[7]; Петр Алутович (1537 год)[8]; Олитта (1553 год)[9]; Xiedza Alipiego Ałutowicza (1796 год)[10]; Agata Alitowicz (1810 год)[11]; Michał Aletewicz (1819 год)[12]; Anna Alitowicz… Jan Alitowicz… Stefania Alitowicz (1926 год)[13].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У апісаньні Берасьцейскага староства 1566 году ўпамінаецца селянін Олитка[14].
Алеты (Олеты) — літоўскі шляхецкі род[15].
На гістарычнай Троччыне існуе места Аліта, на 1906 год існавалі вёска і маёнтак Алатавічы ў Себескім павеце Віцебскай губэрні[16].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Reichert H. Lexikon der altgermanischen Namen. I. — Wien, 1987. S. 31.
- ^ Khallieva Boiché O. Imja et Name, Aux sources de l’anthropnymie germanique, anglo-saxonne et slave. — Presses de l’université Paris-Sorbonne, 2015. P. 342.
- ^ Lind E. H. Norsk-isländska dopnamn ock fingerade namn från medeltiden. — Uppsala, 1915. S. 20.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 52.
- ^ Schmittlein R. Toponymes finnois et germaniques en Lituanie // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1948. P. 104.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 12.
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 3: 1501—1507. — Kraków, 1948. S. 669.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 56.
- ^ Rowell S. C. Acta primae visitationis diocesis vilnensis anno domini 1522 peractae. Vilniaus Kapitulos Archyvo Liber IIb atkūrimas. — Vilnius, 2015. P. 165.
- ^ Lebedys J. Lietuvių kalba XVII—XVIII a. viešajame gyvenime. — Vilnius, 1976. P. 177.
- ^ Troki, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Jeziory, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Alitowicz, Fundacja Ośrodka KARTA
- ^ Документы Московского архива Министерства юстиции. Т. 1. — М., 1897. С. 434.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на А, Згуртаваньне беларускай шляхты
- ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 381.