Ішман
| Ішман лац. Išman | |
| Issmann | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Iso + Mann |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Ізман |
| Вытворныя формы | Эйсман |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Ішман» | |
Ішман, Ізман — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Ісаман, пазьней Ісман (Isaman, Issmann) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова ісан- (эйс-, іс-) (імёны ліцьвінаў Ізбут, Ізмунт, Эйсімонт; германскія імёны Isbodus, Ismund, Eisenmund) паходзіць ад гоцкага eisarn, германскага *isarna-, стараверхненямецкага îsarn, îsan 'жалеза'[2], а аснова -ман- (імёны ліцьвінаў Мангерд, Дзерман, Есьман; германскія імёны Mangerðr, Derman, Esmann) — ад гоцкага manna[3], германскага man 'чалавек'[4].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Maciej Iszmon (1814 год)[5]; Maciej Izman (1816 год)[6]; Adam Iszman (1833 год)[7].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У актах Вялікага Княства Літоўскага ўпаміналася сяло Ішманы (Ишманы) каля Прэнаў[8].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 971.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 161.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
- ^ Bieniakonie, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Bieniakonie, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Międzyrzecz, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 279.